Damn it!

Yılın son günü saat olmuş 15:33 ve ben hala kendime gelemedim. Az önce friendfeedde girdiğim entry bu durumun sebebini açıklıyor aslında. " Damn headache, go away" 3 gündür kesintisiz baş ağrısı çekiyor olmak sinir bozucu bişey a dostlar. Uyuyorum uyanıyorum baş ağrısï sıkıldım ama ben çok fena :( Bak canım güzelim git benden yeni yıla seninle girmek istemiyorum ben sensiz daha mutluyum, hadi canım kış kış!!! Neyse her şeye rağmen yine de yeni yılın gelişini dostlarımla kutlayabilecek olmak güzel.. Özlemle hasretle geçecek bu yıl başı da ama olsun her şeye rağmen güzel geçmesini umuyorum herşeyin.. Ben şimdi gidip akşam için pastamı yapayım c u ..

Dinliyorum, dinliyor musun?

Bu aralar bi Şarkıya takılmış durumdayım siz de dimleyin sayın eğer okuyan biri varsa bunu :d http://www.youtube.com/watch?v=YZ3GFUpw7KU&feature=youtube_gdata_player

Biliyorum..

Evet evet biliyorum tembelim bu aralar, bu aralar da değil hep tembelim, üşengecim. Hep o işler yüzünden ama yoksa benim içimde üşengeçliğin zerresi yok :) Yine yazıcam deyip yazmayalı yıl olmuş hatta yıl bitmiş.. Yeni yıl arifesinde bari bişeyler olsun burda, yeni yılla ilgili dilekler olsun, güzel şeyler olsun yeni yılda üşengeç olmiyim biraz daha blogumla ilgileneyim mesela :)) 2011 nasıldı deseler gözümün önünden en çok üzüntüye dair bir şeyler geçer, hayatımda bir daha bu kadar üzüldüğüm bir yıl olmaz umarım, bu benim ilk yeni yıl dileğim olsun.. Çok yoğun yorucu fırtınalı dalgalı bir yıl geçirdim ve ooppss bu benim için çok fazlaydı.. Hayattan istediğim şeyleri artık daha iyi biliyorum sanırım. İlk önce huzur istiyorum, mutluluk zaten huzur olunca oluyor kendiliğinden. Başımı yastığa koyduğumda huzurlu olmalıyım. I just want some peace,please!

Winds of change..

Bir önceki yazım da demiştim ki artık daha farklı bir hayata başladım diye. Birazcık da ondan bahsetmeli,çünkü artık hayatımı tamamen değiştiren, dolduran bir şey bu!

Öğretmenlik!

Evet ben öğretmenim artık. Hatta bir eğitim öğretim dönemini atlattım, ikinci yılına başlamak üzere olan bir öğretmenim.

Hollanda'dan geldikten tam bir hafta sonra atandığımı öğrendim. Gümüşhane-Kelkit'te bir belde okulu. birdenbire nasıl yani dedirtti bana bu atama olayı. sanki hazır değildim öğretmenliğe. Eylül ayında göreve başladım.

Okula ilk gittiğim günü dün gibi hatırlıyorum. Tedirgin bir şekilde otobüse bindim,acaba doğru otobüs mü diye ,öyleymiş :)

Okula gittik diğer öğretmenlerle birlikte, meraklı gözlerle etrafa bakışlar, bütün öğretmenlerle tanışma.. Aradan bir kaç saat geçtiğinde sanki bir kaç senedir bu okuldaymışım gibi hissettiren güzel insanlar :)

Sonra öğrencilerle ilk tanışmalar, okulun ilk günü bu kim der gibi bakmaları :) derken dersler başladı. Ben ne olduğunu anlayamadan sınav hazırlamam gerekti, performans, proje ödevleri vermem gerekti, sistem, şifre,not,vs,vs.. Uff bilmediğim bir sürü şey. Bir yıl içinde hepsini öğrendim tabi , çok zaman almadı ama başta bu işlerle uğraşmak zor geldi açıkçası. Artık öğrenci olmadığımı farkettim :) Ama çok şanslıydım ki harika insanlarla birlikte çalıştım daha ilk senemde, onların yardımlarıyla öğrendim her şeyi..

Okula, öğrencilere, öğretmen arkadaşlara alışmak en kolayıydı. Zor olan uzak olmaktı, her şeyden,herkesten. Yaklaşık 3 ay bir yurtta kaldım. Orada kalmanın da etkisiyle hiç sevemedim Kelkit'i, çok sıkıldım, bunaldım başlarda. Sonra kendi evime geçince, ve çok sevdiğim insanlarla komşu olunca daha güzel gelmeye başladı her yer. Böylece çok önemli bir şey daha öğrenmiş oldum. İç huzurun varsa her yer güzel, yoksa her yer kötü..

Başlarda kötü gibi gelen o küçük şehir, şimdi daha güzel görünüyor gözüme. Dostlarım var çünkü orada. Çok sevdiğim insanlar var. Özlemiyor da değilim hani evimi, dostlarımı, okulumu. neyse ki tatilin bitmesine 1 aydan az zaman kaldı :)

bu yazının ana teması winds of change olsun yani. değişim rüzgarları esiyor, esmekte..

tembel ben :)

birden bir adet blogum olduğu geldi aklıma :) ancak çok zaman geçmiş yahu buraya bakmayalı. hatta tam 1 sene demeli :)
1 sene önce hollanda anılarında bırakmışım, üstüne neler oldu neler..
hollandaya veda edeli çook zaman oldu. üstüne yeni şehirler, yeni insanlar tanıyalı, yeni maceralara atılalı, yeni bir hayata başlayalı çok zaman oldu. anlatacak yeni şeyler var artık. yeni insanlar. yeni yerler. ne gariptir ki geçen seneki hayatımdan farklı bir hayatın içindeyim şimdi, o zaman da mutluydum yaşadığım hayattan, şimdi de.
evet.
artık yeni şeyler söyleme zamanı..